συνεκποιώ

-έω, Α

1. είμαι αρκετός, επαρκώ

2. μέσ. συνεκποιοῡμαι, -έομαι

είμαι επαρκώς εφοδιασμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐκποιῶ «χορηγώ, επαρκώ»].